1 hafta sonra ailenin rizasi olmadan yapilacak olan evlilik
1 hafta sonra tam bugun evleniyorum. aslinda bu soruyu sormak icin baya cekimserdm ama fikirlerinizi almak istedim.29 yasindayim, kadinim, turkiyede iyi bi meslegim var. 5 yil evvel bi almanla iliskiye basladim. bu sure zarfinda her ay bulustuk,anlastk ve evlenmeye karar verdik. annemin durumdan hab
1 hafta sonra tam bugun evleniyorum. aslinda bu soruyu sormak icin baya cekimserdm ama fikirlerinizi almak istedim.
29 yasindayim, kadinim, turkiyede iyi bi meslegim var. 5 yil evvel bi almanla iliskiye basladim. bu sure zarfinda her ay bulustuk,anlastk ve evlenmeye karar verdik. annemin durumdan haberi var ama hic kabul etmedi. "meslegini birakma, adam senden yasca buyuk (aramizda 16 yas var), ben elaleme ne derim, utanirim, beni yalniz mi birakacaksin, elalemin kizlari gibi olamadin, armudun sapi uzumun copu dedin, bu kadar ayrntilara kafa takmayi birak, ben evliligimde nelere gogus gerdim sen de buyutme, su cocukla evlen, zamanla mutlu olursun, sen ne bicim bi zihniyetsin, seni ben mi dogurdum", diye surekli baski yapti ve yapiyor.
sevdigim adamla tanistirdim. annem sevdi. iyi biri oldugunu soyledi ama yine de yalniz kalma korkusu, beni kaybetme korkusu, elalem ne der endisesi yuzunden istemiyor.
ben eger sevdigim insanla evlenmezsem, hayatimda gercekten istedigim bir seyi yapmadigim icin kendime muthıs ofke duyucam. yani turkiyede kalirsam, uzun bir sure kendimi affedemeyecegim ve belki anneme de nefret besliycem.
bi yandan da, anneme buyuk bir ihanet yapmis gibi hissediyorum. yani ondan habersiz evlenmek, onu zor durumda birakmak da istemiyorum. cunki 2 kizkardes olmamiza ragmen, annemin tum ıhtıyaclarini karsilarim, bana cok guvenir beni sever gibi. su an duzgun cumleler kuramiyorum cunki ruh halim iyi degil, ozur dilerim. yani annem babam 5 yil evvel vefat ettiginden ve diger aile buyukleri de her konuda bizlere bu sure zarfinda yardimci olmadigindan bana baglandi. korkulari ve endiseleri var. bunlari gidermeye calistim. istedigi zaman maddi ve manevi destek vericegimi soyledim. yalniz yasamaktan yalniz kalmaktan korkuyor. benim avrupada yasamam onun icin cok buyuk bir degisiklik. extrem bi sey. onu anliyorum ama hayatimi da annem icin istediklerimden vazgecerek tuketmek istemiyorum. bana uygun olmayan bir kulturel ortamda yasiyorum. ne kadar param olsa da, meslegimde kariyer sahibi olsam da, kadinin uzerindeki baskiyla ugrasmaktan, bana cok uzak olan insanlarla mucadele etmekten yoruldum. burda sirf annem icin kalirsam, kotu aliskanliklarimi artiricam, surekli depresif olucam gibi. kendimi taniyorum. duygularimi ifade edip anlamlandirabiliyorum. ama ne ileri ne de geri adim atabiliyorum.
sagduyulu bi kac fikre ihtiyacim var. kendi fikirlerimle, aileme duydugum baglilik ve edindigimiz kultur arasinda kaldim. cikamiyorum. tesekkur ederim. ifade bozukluklari icin tekrar ozur dilerim.
not: bu evlilik meselesini annem icin yaklasik 1 yildir erteliyorum. daha fazla askida birakmak istemedigimden haftaya evlenme karari aldim.
ekleme: guzel temennileriniz icin sagolun. cesaret verdiniz bana kimseye acilamadigim bi konuda ferahlik verdiniz. trde avukatim almancam cok az var. ingilizcem iyi. almanyada dil ogrenip (okullari ayarladik) sonra unıye devam edicem calismamam mumkun degil ama avukatlik yapmayi dusunmuyorum simdilik. master vs yaparsam hukuk alaninda yapmayi dusunuyorum. ama once dil. tekrar cok sagolun.
0
evegirmekistemiyorum (
22.05.14)
annen kezbanlık yapıyor.. annen ölücek bigün sen istemediğin adamla başbaşa mı kalıcan. evlen almanla.
0
fuskiyenin oglu
(
22.05.14)
bence en doğrusunu yaparsınız evlenerek, insan annesine ne kadar bağlı da olsa minnet borcu da olsa, hayatını tamamen annenin istediği gibi yaşamak seni mutsuz edecek, oysa ki annen kendi kararını verip mutlu olduğunu görünce zamanla alışır, zira hiç bir anne çocuğunun mutsuz olmasını istemez aslında, ilk önceliği budur, bunu kendi fark etmese bile. annenizle açık açık konuşun, kendi sevdiğim adamla evlenemezsem kendi istediğim hayatı yaşayamazsam, ilerde bu keşkeler pişmanlıklarım olursa, bu kararları verip mutlu olmama engel olarak seni görürsem daha mı iyi diye. bence akışına bırakın, kendi isteklerinizi dinleyin. başkalarının söylediklerini yapıp pişman olmak, kendi istediklerini yapıp pişman olmaktan çok daha ağırdır hep. ben seçtim mutlu oldum ya da olmadım ama içimde keşke kalmadı diyin.
0
alice practice
(
22.05.14)
evlen, almanya'ya aileni ve anneni getirir gezdirirsin, gönlü olur, seneye yaz da buraya tatile gelirsiniz. iki sene sonra da torun görünce kırgınlığı kalmaz.
0
kaymaktutmayansicaksut
(
22.05.14)
Kesinlikle istediğiniz insanla evlenin, istediğiniz hayatı yaşayın. Ama annenizi ikna edin. Muhtemelen bize söylediklerinizi annenize de söylemişsinizdir, tekrar edin. Açık yüreklilikle hislerinizi anlatın. Her daim onun yanında olacağınızı söylein. Skype yaparsınız, ilk dönemler sık sık ziyaret edersiniz. Onu götürüp gezdirirsiniz. Bir şekilde rızasını alın. Sizin iç huzurunuzu bulabilmeniz için bu gerekli.
0
ay nov kung fu
(
22.05.14)
ben ailenin, özellikle annemin rızasını her şeyin önüne koyarım. kadın endişelerinde ve evhamlarında (yersiz olsa da) haklı. müstakbel alman enişte hakkında şüpheleriniz yoksa, daha doğrusu sadece annenizin şüphesi varsa bu evliliği ertelemenin manası yok. annenizin bilgisi dahilinde (istemese de) evlenin. küsmeye, darılmaya gerek yok. 5 yıldır nasıl davranıyorsanız kadına, aynı şekilde davranınca, bir de sarı sarı torunlarını kucağına alınca bir şeyi kalmaz. annen ölüp gidecek fikri saçma bir bakış açısı. çevremde anne ve babasının rızası olmadığı işler yapıp sonra onlar ölünce pişmanlık yaşayan bir sürü insan var. bu bakış açısıyla değil, onu hayatınızda tutacağınıza dair kendinize söz vererek istediğiniz saadeti yaşarsınız. inşallah.
0
Evlen tabi ki. Anneannemin bir lafı vardı, "su aşağı aşağı akar" diye. Yani kendinden büyükler yerine kendi çocuklarını / geleceğini düşün anlamında. Annenin mutluluğuyla kendi mutluluğunun arasında seçim yaparken kendini seç, annen senin mutluluğundan mutlu olmayı öğrenir kısa sürede. Ama sen evlenmeyip mutsuz olursan, anneni mutlu edemezsin. Seçimin zor değil.
Ama annene önceden haber ver. Sonradan öğrenmek çok koyar, önceden öğrenirse kızar eder ama yok sayılmış hissetmez. Her iki durumda da fırça yiyeceksin, önceden bilirse gelecekte daha kolay olur senin için.
0
bence anneler herşeyden önce çocuklarının mutluluğunu isterler. kültürümüz konusunda kesinlikle haklısın. bizim insanlarımız dar beyinli ve arada 16 yaş olması senin için sorun değilse bence başkaları için de olmamalı. çünkü adamla sen evleneceksin, el alem evlenmeyecek anlatabiliyo muyum. buradan gidersen belki başka kız kardeşin de varmış sonuçta, annen o kadar yalnız kalmaz gibi. ama ekstrem bir olay demen vs vs aklımı da karıştırmıyor değil. fakat şu da bir gerçek ki, eğer o kişiyi tüm kalbinle seviyorsan, gerçek aşk dünyada en fazla saygı duyulması gereken duygudur. herkesin bu konuda sana saygı duyması gerekir diye düşünüyorum. gerçekten zor bir durum, iyi düşünmende fayda var. işin, annen, ortamın hakkında kökten değişimler söz konusu, sanki ben buradaki kültürden sıkılmışsın da bir kaçış arıyomuşsun gibi de düşünmüyor değilim. hani kötü alışkanlıklarım olacak, işim iyi ama sıkıcı, zaten ortamdaki insanlar da bana hitap etmiyolar, kadın üstünde de baskılar var sürekli vs tarzında şeyler söylediğin için böyle algıladım. eğer buradan kaçış arıyosan bir kez daha düşün derim, eğer gerçekten tüm kalbinle adamı seviyosan da kimsenin düşüncesini umursama derim. karar senin.
0
ne istiyorsan onu yap. sonuçta bu senin hayatın. 'millet ne der?' baskısı ile bir ömür geçmez bana göre.
annen de bir zaman sonra alışır eminim.
0
pamukprensesioperekuyandiranyamukprens
(
22.05.14)
evlenin bence de ama şöyle bir durum var : turkiyede iyi bi meslegim var demişsiniz. Sanırım Almanya'ya yerleşeceksiniz , orada da mesleğinize devam edebilecek misiniz? Ev hanımı olmayı düşünüyorsanız yapmayın aman diyeyim alışamazsınız, bir süre sonra ilişkinize zarar vermeye başlar bu durum.
0